Bir fikri takip edebilen çocuğun iradesini güçlendirmek işinin temele alınmasından daha doğru bir şey olamaz.Ama bunu yaparken çocuğu yakından izlemek,çocuktaki gelişimi,değişikliği gözlemlemek gerekir.

Esasında bir çocuk henüz iradesinin sınırını bilemez.Onu nasıl idare edeceğini tasarlayamaz.Kaldiki çocuk terbiyesi ile uğraşan uzmanlar,öğretmenler,pedagoglar dahi bu işi başarmakta zorlanıyor.

Gelişim çağındaki çocuklara ahlak eğitimi verilmeli midir.Bu çocuklara kutsal kitabımız Kuran Kerimden ayetler ya da okumak,ata sözleri öğretmek doğru bir hareket olur mu?

Bunu öğrenmek için çocukluk devremizi hatırlamamız gerekir.Beni en çok etkiliyen İrşad adındaki tasavvufi hikayelerle islami mevzuları anlatan muzaffer Ozak'a ait kitaptaki hikayeler olmuştu.Daha sonra sözlük okumaya başladım.Komik ve saçma gelen kelimeleri seçip arkadaşlarımla güler eğlenirdik.

1908 yılında Londrada toplanan Milletlerarası Ahlak Terbiyesi Kongresinde çocuk bahçeleri ve ana okulları yöneticileri de bulunuyordu.Kongre ahlak dersi verilmemesi kararı aldı.Çünkü 3-6 yaş arasındaki çocuğun bedene zihne ve ahlaka ait gelişimi kendisi fark etmeden gerçekleşir.

Çocuk bahçelerinde yer alan nesneler iradenin terbiye edilmesi için yeterlidir.Zira bu araç ve gereçler çocuğun çeşitli faaliyet ihtiyacını karşılar.Tüm kabiliyetlerini uyandırır.Çocuğun bilerek yaptığı tüm iş ve faaliyetler iradesinin ürünleridir.Ama bir de iradeli karar bulunmaktadır.Bu durumda zihnin yeteli gelişmesinden evvel ortaya çıkmaz.Ama tabii seyrinde gelişen beş,hatta daha küçük yaşta olançocukların iyi ya da fena hareketlerini bilerek yaptıklarını tecrübe ettiğimiz örnek gözlemler bize ispatlıyor.

Biz oyun parklarımızda çocuk bahçelerinde şuura ve iradeye dayanan bu ilk davranışları seçerek güçlendirmek ,rehberlik edip onlarda tekemmül içgüdüsünü hissedebilir duruma getirmek ve bu iyi tohumları büyütüp yetiştirmek için çokça fırsatlar buluruz.Zaten her gün binlerce sebep ile görülebilen bu nazik ve küçük filizler çoğu zaman dikkatimizi çekemiyor

Buradan çok mühim bir noktaya geliyoruz.Nedir bu?BÜYÜKDOĞU İbda'nın"Doğru düşünce olmadan doğru düşüncenin faaliyeti olmaz'düsturu.Iyinin ,doğrunun ve güzelin bir sistem halinde ortaya konulduğu tatbiki bir modeliniz yoksa parça doğrular sizi hakikate ulaştıramaz.Islama dayalı bir sistem içinde islami bir eğitim vermeniz mümkündür

ancak.Laik batıcı sistemin izin verdiği sahada islamcılık oynayanların kazancı sadece kendilerini avutmak olacaktır.Buradan şu fikre geliyoruz.Her ideolocyanın bir mimarisi mekana vurduğu rengi vardır.İslam coğrafyalarında camiler,medreseler ve tekkeler birer eğitim ve öğretim mektebidirler..Fikrinizi temsil etmeyen mimarilerde islam ahlakını islam terbiyesini çocuklara veremezsiniz.Zira söylediğiniz ile yaptığınız tezat teşkil ettiğinden çocuk daha çok gördüğüne ve çevresine meyledecektir.

Yapılması gereken islama muhatap anlayış davasını sistem olarak hakim kılmak olmalıdır.Aksi bir hal islam düşmanlarını beslemekten öteye gidemez. .

Nazım Erol